شناسایی و تعیین عوامل موثر بر توانمند سازی کارکنان سازمان تامین اجتماعی (مورد مطالعه شعبه دو همدان)

دوره 5، شماره 15، تابستان 1402، صفحات 42 - 60

نویسندگان : بهرام شمخانی * و فائزه کاظمی لایق

چکیده :
هدف از پژوهش حاضر بررسی شناسایی عوامل موثر بر توانمند سازی کارکنان تامین اجتماعی شعبه دو همدان می باشد. جامعه آماری پژوهش جمعی از کارشناسان سازمان تامین اجتماعی شعبه دو همدان به طور کاملا غیرتصادفی انتخاب گردیدند که تعداد آن ها 17 نفر تعیین شد. نمونه گیری به شیوه گلوله برفی انجام گردید. روش مورد استفاده در این پژوهش دلفی است. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است که در دو فاز اجرا گردید. پرسشنامه اول پس از مطالعه مبانی نظری استخراج گردید و روایی محتوایی آن توسط اساتید مجرب به روش مثلث سازی ارزیابی و تایید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب کاپای کوهن بررسی شد که پایایی نسبتا زیادی داشتند. با ستفاده از تجزیه و تحلیل داده های فاز اول، پرسشنامه فاز دوم طراحی گردید و پس از جمع آوری داده ها به تجزیه و تحلیل داده و مقایسه دو فاز پرداختیم. در این پژوهش از روش دلفی بهره برده ایم و پژوهش تا آنجایی ادامه می یابد که خبرگان به نظر مشترک برسند؛ که در این پژوهش با مقایسه دو فاز به این نتیجه رسیدیم که نتایج دو فاز بسیار نزدیک به هم هستند و به اجماع رسیده ایم. نتایج نشان می دهد که بین عوامل ساختاری و توانمندسازی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و می توان 55.05 درصد از توانمند سازی کارکنان را از روی عوامل ساختاری پیش بینی نمود. بین عوامل رفتاری و توانمندسازی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و می توان 64.80 درصد از توانمند سازی کارکنان را از روی عوامل رفتاری پیش بینی نمود. بین عوامل زمینه ای و توانمندسازی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و می توان 73.96درصد از توانمند سازی کارکنان را از روی عوامل عوامل زمینه ای پیش بینی نمود. به طور کلی عوامل مسئولیت پذیری از شاخه رفتاری، شایستگی حرفه ای از شاخه ساختاری و مشارکت کارکنان، معنی دار بودن شغل، استقلال از شاخه رفتاری، بیشترین تاثیر را در توانمندسازی کارکنان تامین اجتماعی نشان دادند.

کلمات کلیدی :
توانمندسازی، عوامل ساختاری، عوامل رفتاری، عوامل زمینه ای