بررسی تطبیقی تاریخی مدل رهبری علت‌ گرا در بخش دولتی (مطالعه موردی: ناپلئون بناپارت در نبرد استرلیز)

دوره 4، شماره 11، تابستان 1401، صفحات 1 - 21

نویسندگان : احمد عالی *

چکیده :
نبرد بزرگ استرلیز در دوم دسامبر سال 1805 میلادی میان فرانسه از یک سو و نیروهای ائتلاف روسیه و اتریش از سوی دیگر، به عنوان یکی از مهم‌ترین نبردهای تاریخ بشریّت، جایگاه ویژه‌ای در علوم نظامی دارا می‌باشد. هدف از پژوهش فعلی، بررسی همه‌جانبه‌ سبک رهبری ناپلئون بناپارت به عنوان یک رهبر دولت در نبرد استرلیز و تبیین دلایل موفقیت وی در این نبرد از دیدگاه نظریات معاصر مدیریت و سازمان می‌باشد. رویکرد این پژوهش تطبیقی – تاریخی و روش پژوهش مطالعه موردی بوده و در این راستا از مدل سه زنجیره‌ای رهبری علّت‌گرا به عنوان ابزار تحلیل استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که رهبران سازمان‌های دولتی در سایه مجموعه‌ای مناسب و هوشمندانه‌ای از برنامه‌ریزی‌های عملیاتی، حل‌مسئله، انگیزه‌بخشی، توانمندسازی کارکنان، تیم‌سازی، مدیریت تعارض، ویژگی‌های شخصیتی، مهارت‌های تکنیکی و توانایی‌های زیردستان می‌توانند به میزان قابل توجهی در مواجهه با دنیای غیر قابل اطمینان و ناپایدار کنونی موفق و کامیاب باشند. نتایج پژوهش فعلی به مدیران و رهبران بخش دولتی کمک می‌نماید تا ضمن ارتقا بهره‌وری و ظرفیت‌های سازمان، سبک رهبری مناسبی را جهت دستیابی به اهداف و چشم‌اندازهای آینده به کار گیرند. این پژوهش در نوع خود منحصر به فرد بوده و زوایایی از سبک رهبری ناپلئون را آشکار می‌سازد که کمتر مورد توجه موشکافانه و کاربردی قرار گرفته است. نبرد استرلیز و فرماندهی ناپلئون بناپارت به عنوان شاهکار بی‌بدیل نظامی و یک چارچوب آموزشی – تاریخی می‌تواند همواره درس‌ها و نکات آموزنده فراوانی را برای علاقه‌مندان و پژوهشگران علوم نظامی، تاریخ و مدیریت به همراه داشته باشد.

کلمات کلیدی :
ناپلئون بناپارت، استرلیز، نبرد، رهبری، سازمان، دولتی، اقتضائی، فرماندهی