دوره 6، شماره 3، پاییز 1403، صفحات 99 - 108

نویسندگان : غلامرضا توکلی* ¹ ، یوسف خاوری ²

چکیده :
سازمان‌ها امروزه نیازمند ارتباط مؤثر بین کارکنان و تمرکز بر چابکی و پاسخگویی هستند. نظر به این‌که نیروی کار سازمان‌ها اکنون متشکل از نسلی است که کمتر به سازمان و فعالیت‌های سازمانی متعهد و بیشتر متمایل به تغییر شغل هستند، شکل‌گیری بینشی مشترک بین کارکنان برای پیشبرد اهداف و راهبردهای سازمان ضروری است. بینش مشترک می‌تواند موجب شکل‌گیری فهمی مشترک شود و اهداف اعضای سازمان را هماهنگ کند. از جمله رویکردهای متأخر برای تعیین اهداف سازمان، رویکرد اهداف و نتایج کلیدی است که می‌تواند در جهت‌گیری کارکنان اثرگذار باشد، موجب تبیین راهبرد و اهداف کلیدی سازمان شود، ارتباط میان‌فردی را تقویت و نقشی مؤثر در ایجاد بینش مشترک ایفا کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش پژوهش کمی می‌کوشد به این پرسش محوری پاسخ دهد که رویکرد اهداف و نتایج کلیدی چه تأثیری بر بینش مشترک کارکنان دارد؟ یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که متغیرهای «روابط و همکاری کارکنان»، «شفافیت سازمانی» و «الهام‌بخشی محیط سازمان» در شکل‌گیری بینش مشترک کارکنان اثر گذارند.

کلمات کلیدی :
رویکرد اهداف و نتایج کلیدی، بینش مشترک، روابط و همکاری کارکنان، شفافیت سازمانی، الهام‌بخشی محیط سازمان