دوره 7، شماره 1، 1404، صفحات 19 - 39

نویسندگان : وحید میرزایی* ¹ ، مریم خدابنده ²

چکیده :
در صد سال اخیر، پژوهشگران و محققان بسیاری تلاش کرده‌اند در قالب مکاتب و رویکردهای مختلفی به بررسی و ارائه یک سبک رهبری اثربخش بپردازند. این الگوی رفتاری (رهبری)، ممکن است از سازمانی به سازمانی دیگر و از جامعه‌ای به جامعه‌ای دیگر، متفاوت باشد اما اساس آن همیشه ثابت و استوار بوده است چرا که رهبری یک مُد زودگذر نیست، بلگه یک حقیقت است. از این رو مطالعه حاضر به بررسی نقش میانجی‌گری حمایت سازمانی ادراک شده در تاثیر بین رهبری اصیل و قصد ترک سازمان می‌پردازد. این پژوهش از نظر روش و ماهیت توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان کادر ادرای و درمانی بیمارستان امام علی شهرستان بجنورد می‌باشد. جامعه آماری پژوهش محدود بوده و از تعداد 190 نفر تشکیل شده و برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران در جامعه آماری محدود نیز استفاده شده که تعداد 127 نفر جهت نمونه و به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه استفاده گردید. روایی پرسش‌نامه توسط اساتید مدیریت مورد تأیید قرار گرفت؛ برای سنجش پایایی پرسش‌نامه مذکور از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب مذکور برای متغیرهای، رهبری اصیل (925/0)، حمایت سازمانی ادراک شده (819/0) و قصد ترک سازمان (835/0) به دست آمد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها برای روش‌های آمار توصیفی از طریق نرم‌افزار Spss26 و آمار استنباطی به کمک نرم‌افزار Amos24 استفاده گردید. یافته‌های پژوهش نشان داد؛ رهبری اصیل تاثیر منفی و معناداری بر قصد ترک سازمان دارد. رهبری اصیل بر حمایت سازمانی ادراک شده اثر مثبت و معناداری می‌گذارد. همچنین؛ حمایت سازمانی ادراک شده تاثیر منفی و معناداری بر قصد ترک سازمان دارد. و همچنین؛ حمایت سازمانی تاثیر بین رهبری اصیل و قصد ترک سازمان را میانجیگری می‌نماید.

کلمات کلیدی :
رهبری اصیل، حمایت سازمانی ادراک شده، قصدترک سازمان، بیمارستان امام علی(ع).